Szemrze cicho leśny strumyk
z radości, że - lato!
Moczy piasek i kamyczki
Opryskuje trawę
Płynąc tak przez las pachnący
świetną ma zabawę!
Tutaj - widzi łąk przestrzenie
Tam znów - pole złote
I choć mówić nic nie może
Śpiewać ma ochotę!
Woda w nim - jak kryształ czysta
chłodem swym odświeża
I zachęca do kąpieli - małe żabki,
wodne ptactwo, kolczastego jeża...
Co za rozkosz patrzeć na to piękno
leśnego strumienia,
który pieśnią swą cichutką
Dzięki składa Panu Bogu
za radość istnienia!
Katarzyna Wilczyńska